Er bestaat een transitie model, daar kun je in zien hoe het er in landen aan toe gaat. Je hebt verschillende fases waar een land in kan zijn. In een fase heb je bijvoorbeeld een hoge geboorteoverschot. Dan worden er te veel kinderen geboren en is er te weinig geld. In arme landen zijn meestal veel kinderen en dus te weinig geld. Ze krijgen allemaal veel kinderen omdat ze denken dat dat goed voor hun is. En sommige landen willen niet eens hulp. Die landen denken dat wij slechte ideeën hebben. En dat we hun alleen maar weg willen hebben.

Nederland zit in de 4^de fase. De geboorte en sterfte cijfers zijn gemiddeld laag. Dit kan ervoor zorgen dat er een sterfte overschot komt. Dus dan gaan er meer mensen dood dan dat er mensen geboren worden. Niger zit in de 2^de fase. Ze willen niet graag geholpen worden en willen in de 2^de fase blijven. Ze denken dat het goed is om veel kinderen te krijgen en dat ze daarvoor leven. Maar ze hebben niet door dat ze veel toekomsten verpesten. Want vele kinderen worden niet oud en zo wel. Hebben ze meestal niet veel bereikt in hun leven. Stel dat ze het heel leuk hadden gevonden om rechter te zijn. Maar nu hebben ze daar niet eens iets van gehoord. Ze weten de namen van vele beroepen waarschijnlijk niet eens. Ik denk dat er ooit een dag zal komen dat er een mens is dat iets wil bereiken daar. En erachter komt dat met wat ze nu doen niks bereiken. Dat mens laat aan iedereen zien dat ze nog andere dingen kunnen en we wel mogen helpen. Sommige stadjes willen wel geholpen worden, maar dit is niet makkelijk. Want er zijn heel veel kinderen. Er zouden dus kinderen moeten werken en dit vinden wij niet kunnen. En we kunnen ze niet allemaal naar Nederland laten komen. Om daar vee te houden en water te laten komen is soms moeilijk. En het ook nog levend te houden, dat is de grootste uitdaging. En dat kost heel vel geld.